YerGök olarak

Merakla bakıyoruz, dinliyoruz, araştırıyoruz. Yalnızca olanı değil, aynı zamanda olabileceklerin ve hep birlikte oldurabileceklerimizin sonsuz olasılıklarını. YerGök olarak attığımız her adım merak ve araştırmayı içinde barındırıyor. Araştırma kolektiflerinin ve projelerinin içinde olmayı, başka meraklı gözlerden ve farklı bakış açılarından öğrenmeyi seviyoruz. Cynthia Enloe’nun “feminist merak” daveti hep bizimle, hep yolumuzu açıyor. Nereye baksak: “Burada kadınlar nerede? Toplumsal cinsiyet nerede?” diye soruyoruz. Ama orada durmuyoruz; feminist+ bakış açısıyla, başka sorular sormaya devam ediyoruz: Burada başka kimler yok? Kimlerin sesleri, hikayeleri, hakikatleri duyulmuyor, görülmüyor, anlatılmıyor? Kimler dışarıda bırakılmış; hakim anlatıların, mekanların, pratiklerin, araştırma sorularının, bilgi üretme süreçlerinin içinde yer bulamamış? Sessizlikler, suskunluklar ve yokluklardan ne öğrenebiliriz? Her bir araştırma adımını o alanın özneleriyle birlikte kurgulamak için ne tür katılımcı, kapsayıcı, yaratıcı yöntemler, araçlar, pedagojiler kullanabiliriz? Araştırmalarımızda doğayı ve insan-dışı dünyayı nesne değil özne olarak konumlandırmanın imkânlarını nasıl yaratabiliriz? Yaşamı türlerarası bir “varoluşma” (Thích Nhất Hạnh, Donna Haraway) yolculuğu olarak görebilmek için bakışımızı, duruşumuzu, araştırma ve ilişkilenme yöntemlerimizi nasıl dönüştürmemiz gerekir? Yaşamın içindeki bilgeliği, farklı toplulukların ve her bir, biricik yaşam formunun içindeki bilgeliği açığa çıkarabilmek için neye ihtiyacımız var? Araştırma, bir dayanışma ve birlikte yaratma ilişkisi olarak düşünülebilir mi? Bedenlerimiz, duyularımız, farklı konumlarımız bilgi üretme süreçlerimizi nasıl etkiler? Bedeni araştırmak, bedenle araştırmak nasıl mümkün? Bedenleşmiş bir araştırma neye benzer? Eşitlik, özgürlük, varoluşma ve dayanışma üzerine kurulu bir yaşamı örmek için nasıl araştırma pratikleri tahayyül edebiliriz ve hep birlikte hayata geçirebiliriz?

Kendi tasarladığımız ve parçası olduğumuz araştırma projelerinde bu sorular yolumuzu açıyor… Daha eşit, daha özgür bir dünya için feminist+ merakla araştırmaya, dayanışmaya, birlikte yaratmaya, varoluşmanın daha iyi hikayelerini aramaya devam ediyoruz.

“Daha iyi hikayenin her zaman daha da iyi hikayesi vardır.”—Dina Georgis

“Albüm ve arşivlerimiz, kaybolmuş ve unutulmuş olanı; karanlıkta kalmış, bilinmeyen, düşünülmemiş hayatları nasıl görünür kılabilir?”—Marianne Hirsch, The Generation of Postmemory

Bu dünyanın içinde, bedenlerimizin ev sahipliğinde yaşamı deneyimliyoruz. Her bir adımda bu dünyanın parçası olarak yürüyoruz. Yürürken gözlerimiz meraklı dost bakışlarla dokunuyor şehirlerin, mekânların ve tüm varlıkların hikâyelerine, sevgiyle titriyoruz. Bir adımı diğerine, bir hikâyeyi yenisine örerek yol alıyoruz; duyarak, görerek, dokunarak, koklayarak, durarak, sarılıp sarmalanarak… Orada mümkün olanı hissederek, onunla yeniden ilişkilenerek yürüyoruz. Bizi zenginleştiren ağları önümüzde uzanan yeni hikâyelere taşıyor, bağlar dokuyoruz. Dolanmış iplikleri, uzundur el değmemiş düğümleri çözerek yürüyoruz, yeni desenler işliyoruz. Joanna Macy’nın deyişiyle aktif umut yönümüzü ararken bize hep eşlik ediyor. Hafıza da yürüyüşlerimizin ayrılmaz bir parçası: bedenlerimizde taşıdığımız geçmiş deneyimler ve mekânların saklı hikâyeleri adımlarımızla yeniden ortaya çıkıyor. Thich Nhat Hạnh’ın farkındalıkla yürüme (mindful walking) yaklaşımı, her adımda anın ve bedenin farkında olmayı öğretiyor. Yürümek, şehirlerin, doğanın ve geçmişin izlerini fark etmemize; mekân ve hafıza arasında görünmez bağlar kurmamıza olanak tanıyor. Yürüdükçe yaşama, bedenlerimize, biraradalığımıza, doğaya ve doğamıza, içinden geçtiğimiz, yaşadığımız mekânlara yeniden ve birlikte kökleniyoruz.

“Yürümek; aynen yaratmak ve çalışmak gibi, bedenin ve zihnin dünyayla yakın bir temasa girmesini, dünyayı beden aracılığıyla, bedeni ise dünya aracılığıyla bilmeyi içinde barındır.” — Rebecca Solnit, Yol Aşkı: Yürümenin Tarihi

“Yer görelidir; mutlak olan, yoldur
- ya da, yürümek…”

Oruç Aruoba, Yürüme

Dinlemek bizim için bir kereye mahsus bir eylem değil; yaşamı kesintisiz dinliyoruz. Ağaçları, kuşları, rüzgarı, dağları, ırmakları, türlü mekânları, çoklu sesleri, çoğulluğu, duyulmayanları, sessizliği, yaraları ve geçici ya da kalıcı sessizlikleriyle yaşamı bir bütün olarak dinliyoruz. Dinlemek bizim için yalnızca kulaklarımızla değil; bedenimizle, derimizle, nefesimizle açılmak demek. Bu aktif dinleme hali, iç dünyamızı genişletirken aynı zamanda bizi birbirimize ve yaşama daha çok bağlıyor. Farklı disiplinlerden ve çalışma alanlarından getirdiğimiz bilgi, içgörü ve deneyimler bu pratiği çok katmanlı ve açık hale getiriyor.

Atalarımızın fısıltılarını, bugünün çatlaklarını, geleceğin ihtimallerini duyumsuyor; sessiz bırakılanların, görmezden gelinenlerin, yok sayılanların seslerini içimizde yankılıyoruz. Donna Haraway’in konumlanmış bilgiler kavramından besleniyor; dinlerken kendi çoklu konumlarımızın farkındalığını taşımaya özen gösteriyoruz. Dinleme, bizim için mutlak bir hakikate ulaşmak değil, çoğul bakışların, çelişkilerin ve yaraların içinden konuşabilmeyi mümkün kılan bir pratik.

Haraway’in önerdiği gibi, zorluğun içinde kalabilmeyi göze alıyor; kolay çözümler aramaktansa, dinlemenin açtığı rahatsızlıklarla ve karmaşıklıklarla kalmayı öğreniyoruz. İnsan olmayan varlıkların çağrılarını da işiterek çoğulluğu kucaklıyor, geçici ya da kalıcı sessizlikleriyle yaşamı bir bütün olarak dinliyoruz. Dinledikçe dönüşüyor, dönüştükçe yaşamın çoğulluğunu yeniden duyuyoruz.

“Ah, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya”

Gülten Akın

Bazen örüyoruz, bazen örülüyoruz. Türlerin biricik hikâyeleri birbirine dokunuyor; bunu hissediyor, buna tanıklık ediyoruz. Bu tanıklık bizi birbirimize daha çok bağlıyor, birbirimizle daha derinden buluşturuyor. Yalnızca farklı renklerimiz, toplumsal kimliklerimiz, çalışma alanlarımız, deneyimlerimiz, anlamlarımız buluşmuyor, düğümlerimiz de karşılaşıyor; dolanıyor birbirine… Ve bu dolanıklık bizim birbirimize emanetimiz, hediyemiz. 

Bu düğümleri - türler arası, zamanlar arası, katmanlar arası - nasıl çözecek, yeniden nasıl öreceğiz? 

Vandana Shiva bizi ayrı, bölünmüş varlıklar olduğumuz yanılsamasına hapsolmaktansa, görünmez bağlarımızı yeniden hatırlamaya ve içinde sonsuz ihtimal barındıran yaşam ağına yeniden katmaya, hikaye(ler)imizi yeniden örmeye davet ediyor. 

Düğümlerimizden çözülüyor; çözüldüğümüz yerde duruyoruz, telaşsızca…Hem ören hem de örüleniz. Her defasında sevgi ve dayanışmayla yeniden örü(lü)yoruz. Defalarca iyileşiyor defalarca doğuyor, dönüşüyor ve dönüyoruz; hem kendi biricik hikâyelerimize hem de bu hikayelerin ördüğü rengârenk kolektif hikâyelere. Ve elbette hikâyelerin şifalandırıcı, dönüştürücü, sayısız daha iyi ihtimali mümkün kılan gücüne sonsuz inanıyoruz. 

Birlikte ördüğümüz biricik hikayelerimiz eşliğinde birliği, birlikteliği, varoluşma hallerimizi, görünür ve görünmez bağlarımızı keşfediyor, besleyici, yaratıcı, dönüştürücü, şifalandırıcı ağlar, çemberler, topluluklar örüyoruz. 

“Kimi ağaç türleri yer altında gövdelerini birbirine bağlayan kök sistemleri oluşturur, ağaçlar rüzgarda çabuk devrilmesin diye onları birbirine bağlayıp daha sabit bir bütüne dönüştürür. Hikâyeler ve sohbetler bu kökler gibidir.” — Rebecca Solnit, Tüm Soruların Anası

Bir araya geldiğimizde, yalnızca bir topluluk değil, birbirini dinleyen, birbirine kök salan bir dayanışma ağı kuruyoruz. Feminist+ dayanışmanın, özellikle zor zamanlarda, yaşamı nasıl taşıyabildiğini biliyoruz; çünkü buluşmalarımız yalnızca paylaşma değil, birbirimizi ayakta tutma, ihtiyaç halinde el ele verme ve özenle birbirimizi gözetme anları oluyor. 

Kurduğumuz çemberlerde, her birimizin sesiyle yankılanan ortak bir ritim buluyoruz. Birlikte kökleniyoruz; köklerimiz birbirine sarıldıkça dayanışma ormanları büyüyor. Bu ormanlar, yalnızca direnişin değil, hayal gücünün de mekânı oluyorlar: yeni ufukları düşlüyor, belirsizliğin içinde birlikte köklenerek, birlikte güçlenerek yol almayı hayatımızın bir parçası haline getiriyoruz. Çoğulluğumuzu yankılayan bu çemberlerde yer ve gök buluşuyor, YerGök dayanışma oluyor, sevgi oluyor, umut oluyor. 

Tüm bunları yaparken bize feminist ihtimam kavramı eşlik ediyor. Feminist ihtimam, yalnızca birbirimizin ihtiyaçlarını karşılamayı değil; aynı zamanda insanlarla, doğayla, mekânlarla, sessizlikle ve hatıralarla karşılıklı bir dikkat, duyarlılık ve sorumluluk ilişkisi kurmayı anlatıyor. Bakımın politik olduğunu hatırlatan bu yaklaşım, feminist+ dayanışmamızın da temelini oluşturuyor.

“Bir ağaç gibi tek ve hür;
Ve bir orman gibi kardeşçesine.” 

Nazım Hikmet

“Ağaçlar tek başlarına değil, bir arada, kolektif olarak hareket ederler. Bunu tam olarak nasıl yaptıklarını henüz bilmiyoruz. Ama gördüğümüz şey, birliğin gücü. Birine ne olursa hepimize olmuş demektir. Birlikte aç kalabiliriz ya da birlikte ziyafet çekebiliriz.” ― Robin Wall Kimmerer, Bitkilerin Ruhu: Modern Bilimden Kadim Bilgiye Şifa

YerGök Dayanışma olarak, dünyadaşlık anlayışı üzerine kurulu bir dayanışma kültürü yaratmayı ve yaşatmayı amaçlıyoruz. Gezegeni oluşturan insan ve insan-ötesi tüm varlıkların yaşamının ve iyilik hâlinin birbirine bağlı ve bir olduğuna inanıyor; dayanışmayı, eşitliği ve kapsayıcılığı; şiddetsizlik ve barış kültürünü; sevgi, şefkat ve ihtimama dayalı topluluklar kurma ve yaşatma niyetimizi çalışmalarımızın bütününe örüyoruz.

Araştırırken, yürürken, dinlerken, örerken ve buluşurken; her üyemizin, proje ortağımızın, katılımcımızın ve temas ettiğimiz tüm dünyadaşların değer ve saygı gördüğü, dinlendiği, “kendisi olarak” katılma hakkına sahip olduğu eşitlikçi, şeffaf ve çoğulcu bir ortam yaratma amacını kucaklıyoruz.

YerGök’ün parçası ve zanaatkârı olan bizler, kucakladığımız değerler bütününün ancak bir değerler sistemi ile mümkün olacağını biliyoruz. Ne yaptığımız kadar nasıl yaptığımızı da önemsiyoruz. Hayal ettiğimiz dünyayı şimdi ve burada kurabilmek için elimizi taşın altına koymayı ve yaşayan bir değerler sistemi yaratmayı taahhüt ediyoruz — dönüşmeye açık, birlikte öğrenmeye ve yeniden hayal etmeye davet eden yaşayan bir değerler sistemi.

İlk adım olarak Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Politikası’nı (CEP) yayımlıyoruz. Bu politika yalnızca toplumsal cinsiyet eşitliğine değil; yaşamın birliğine, dayanışmaya, barışa ve ihtimama dair daha geniş bir değerler bütününe yaslanıyor. Şimdi ve burada köklenen bu değerler, bizimle birlikte yeşerecek ve dönüşecek bir taahhüdün temelini oluşturuyor.

Diyarbakır, Ergani doğumlu olan Arman, Ankara Anadolu Lisesinin ardından, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesinde lisans eğitimini, Bilgi Üniversitesi Ekonomi Hukuku alanında LLM eğitimini tamamladı. Avukatlığın yanı sıra hak savunuculuğu alanında gerek profesyonel gerekse gönüllü faaliyetlerine devam ediyor. Sağlıklı bir çevrede yaşam hakkı ve kent hakkı başlıca gönüllü uğraşları arasında. Balık tutmak, gastronomi, sinema ve tarih ise başlıca ilgi alanları arasında.

Barnard College ve Columbia Üniversitesi’nde politik ekonomi ve edebiyat alanlarında eğitim aldı. Boğaziçi Üniversitesi’nde uzun yıllar eleştirel okuma ve yazma dersleri verdi; aynı üniversitede Barış Eğitimi Uygulama ve Araştırma Merkezi’nin kurucu eğitmenlerinden biri oldu. 2005 yılında Augusto Boal’in Ezilenlerin Tiyatrosu yaklaşımıyla tanışması, sanatı toplumsal dönüşümün dili olarak benimsemesine ve sanatın dönüştürücü gücüne olan inancının derinleşmesine vesile oldu. 2010 yılında İsviçre’deki European Graduate School’da başladığı dışavurumcu sanatlar ve sosyal dönüşüm temelli doktora eğitimini, İstanbul’da yaşayan Ermeni kadınlarla yürüttüğü dijital hikâye anlatımı ve post-hafıza yaklaşımlarını buluşturan teziyle tamamladı. 2011’den bu yana yürüttüğü dışavurumcu sanatlar temelli yas, duygusal dayanıklılık, kuşaklar arası hafıza ve ecopoiesis atölyelerinde anlatılmamış hikâyeleri görünür kılmanın yollarını araştırıyor. 2021’de İstanbul’da kurulan Dışavurumcu Sanatlar Enstitüsü’nde eğitmen olarak yer alıyor; üniversite içinde ve dışında sanat temelli öğrenme ortamları yaratmaya devam ediyor. Aynı zamanda kişisel hafıza, kolektif tanıklık ve estetik araştırmalarla örülmüş metinler kaleme alıyor. Ermeni kadın akademisyen ve sanatçılardan oluşan Parrhesia Kolektifi'nin de kurucu üyelerinden biri olarak çalışmalarını sürdürüyor.

Öğrenme yolculuğuna Diyarbakır Şair Sırrı Hanım İlkokulu’nda başlayan Ayşe Gül, Karakaya dağlarının eteklerinde—keçiler, şifalı bitkiler, vadi ekosistemi ve Fırat nehri rehberliğinde yaşamın çoklu katmanlarını keşfederek—devam etti. Boğaziçi Üniversitesi’nde Siyaset Bilimi ve Sosyoloji okudu, Duke Üniversitesi’nde Kültürel Antropoloji doktorası yaptı. Otuz yıllık araştırma ve öğretim deneyiminin ardından, Antropoloji Profesörü olarak çalıştığı Sabancı Üniversitesi’nden 2024 yılında emekli oldu. Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları Doktora Programı, Cins Adımlar: Toplumsal Cinsiyet ve Hafıza Yürüyüşleri, Dönüştürücü Aktivizm Programı ve Cinsiyet Eşitliği Eylem Planı gibi araştırma, üniversite politikaları ve sosyal adalet mücadeleleri arasında köprüler kuran pek çok girişimin kurucuları arasında yer alan Ayşe Gül, 2016–2019 yılları arasında SU Gender – Sabancı Üniversitesi Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Mükemmeliyet Merkezi direktörlüğünü yürüttü.

2021-2024 arasında, toplumsal cinsiyet+ eşitsizliklerini pandemi, krizler ve ekolojik dönüşümler bağlamında inceleyen iki AB Ufuk projesinde—RESISTIRÉ ve ACCTING—yürütücü, araştırmacı ve Açık Atölye (Open Studio) eş-kolaylaştırıcısı olarak görev aldı. Hafıza, şiddet, toplumsal cinsiyet ve kültürel çeşitlilik konularında çok sayıda yayın yaptı; Ruhr Üniversitesi-Bochum’da Marie Jahoda Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları Konuk Profesörü (2012) ve Columbia Üniversitesi Toplumsal Farklılık Çalışmaları Merkezi’nde Konuk Öğretim Üyesi (2014–2016) olarak bulundu; European Journal of Women’s Studies dergisinde Yardımcı Editör (2009–2022) olarak görev aldı; ve PEN Duygu Asena Ödülü (Yeşim Arat ile), Boğaziçi Üniversitesi Üstün Ergüder Araştırma Ödülü ve Duke Üniversitesi Few-Glasson Mezunlar Cemiyeti Ödülü’ne layık görüldü.

Hrant Dink Vakfı Danışma Kurulu’nda yer alan Ayşe Gül, 23.5 Hrant Dink Hafıza Mekânı’nın oluşumuna da gönülden katkı verdi. 2003’te Açık Radyo’da Hikâyenin Kadın Hali adıyla başlattığı feminist radyo programını halen Apaçık Radyo’da Hikâyenin Her Hali adıyla, YerGök üyelerinden Aylin, Burcu Meltem, Esin, Özge ve Özlem’in de yer aldığı bir kolektif ile birlikte sürdürüyor.

Akademik ve sivil alandaki çalışmalarını son yıllarda farkındalık ve kolaylaştırıcılık pratikleriyle zenginleştiren Ayşe Gül, (Ağaç Duruşları / Zhan Zhuang) çigong eğitmeni olmanın yanı sıra travma odaklı kolaylaştırıcılık, Derin Demokrasi, katılımcı ortak-yaratım yöntemleri, yin yoga, Tai-Chi, Reiki ve meditasyon alanlarında eğitimler aldı; 2024’te Tara Brach ve Jack Kornfield’ın yürüttüğü iki yıllık Mindfulness Meditasyonu Eğitmenlik Sertifikası Programı’nı tamamladı. Son yıllarda ekoloji ve kolektif dönüşüme odaklanan Ayşe Gül, araştırma, aktivizm ve farkındalık çalışmaları arasında köprüler kurmaktan; kişisel, kolektif ve gezegensel yüzleşme, iyileşme ve dönüşüm yolculuklarının birlikte örülebileceği alanlar açmaktan heyecan duyuyor. Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet (Yeşim Arat ile), Ebru: Kültürel Çeşitlilik Üzerine Yansımalar (Attila Durak ile), Torunlar (Fethiye Çetin ile), işte böyle güzelim… (Hülya Adak, Esin Düzel ve Nilgün Bayraktar’la birlikte), Women Mobilizing Memory (M. J. Contreras, M. Hirsch, J. Howard, B. Karaca ve A. Solomon’la birlikte) ve Elden Ele: Dönüştürücü Aktivizm Hikâyeleri (Ebru Nihan Celkan, Özge Ertem ve Sema Semih ile birlikte) bu yolculuğuna tanıklık eden kitaplarından bazıları.

İklim, gıda, eğitim gibi farklı adalet eksenlerinde çalışan bir edebiyatçı, çevirmen ve araştırmacı olan Burcu, İngiliz Edebiyatı ile Mütercim-Tercümanlık alanlarında çift lisans derecesinin ardından Fulbright bursu ile gittiği George Mason University’de Disiplinlerarası Çalışmalar yüksek lisansını tamamladı. Tezinde, 19. yüzyıl sonu ve 20. yüzyıl başı Viktorya dönemi çocuk edebiyatında toplumsal cinsiyet rollerinin Britanya’nın emperyal ideolojisiyle nasıl şekillendiğini inceledi. Radikal Çocuk ve İyi Kitap dergilerinde inceleme yazıları yayımladı ve Türkçe’den İngilizce’ye çocuk kitabı çevirileri yaptı. İTÜ ve Kadir Has üniversitelerinde yaklaşık on yıl eleştirel düşünme ve araştırma yöntemleri dersleri verdi. Akademi sonrasında kırsalda eğitimde fırsat eşitliğini sağlamak amacıyla KODA’da Eğitim Uzmanı olarak çalıştı, birleştirilmiş sınıflı köy öğretmenlerini güçlendirecek kaynaklar hazırladı ve eğitim modüllerine katkıda bulundu. 2022-2025 yılları arasında AB Ufuk Projesi ACCTINGde (Daha Kapsayıcı bir Yeşil Mutabakat için Davranış Değişikliği Yolunda) proje sorumlusu/araştırmacı olarak yer aldı, kırılganlaştırılmış grupların gıda güvenliği ve adaletini destekleyen bostan pratikleri ve dayanışma örnekleri üzerine araştırmalar yürüttü. Roots & Shoots Türkiye yönetim kurulu üyesi, Doğa Oyunları Evi yönetici ortağı ve Eğitimde İyi Örnekler Konferansı Değerlendirme Kurulu üyesidir. Son olarak, uzun yıllardır ona eşlik eden aile hikayesi araştırması var: Samsun-Alaçamlı Rum ninesinin hikayesi. Bir kesiti, 13. Sharjah Bienali İstanbul ayağında ortak anlatı ve ses yerleştirmesi olarak sunuldu. Parçalı anlatıları bir gün birleştirmeyi arzuluyor.

Amanos Dağlarının yamacı, Asi Nehrinin kollarında Antakya’da doğup büyüdü. Kuş gözlemcisi, haiku ve doğa delisi. ODTÜ’de Kimya eğitimi aldı, lisans eğitiminde çevre ve endüstriyel kimya alanlarına odaklandı. İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde iklim ve eğitim politikaları alanında yüksek lisans yaptı. Eğitim politikaları, çevre/doğa eğitimi, sürdürülebilirlik eğitimi, iklim değişikliği eğitimi, doğa oyunları, ekolojik okuryazarlık, küçülme ve biyomimikri konularında çalışıyor. 2017’den bu yana Sabancı Üniversitesi Eğitim Reformu Girişimi’nde üniversite öncesi örgün eğitim politikalarına yönelik veriye dayalı izleme çalışmaları yürütüyor. Öncesinde Doğal Hayatı Koruma Derneği, Doğa Derneği, UNEP, TEMA Vakfı, ÇEKÜL Vakfı ile çalıştı. 2015-2020 yılları arasında İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde Ekolojik Okuryazarlık ve Sürdürülebilirlik ile Biyomimikri dersleri verdi. Doğa Oyunları Evi kurucu ortağı. Doğa Arkadaşımın Kutusu oyununun kurucusu. YerGök Dayanışma, Roots&Shoots Türkiye, Network of Education Policy Centers (NEPC) yönetim kurulu; Bir Tohum Vakfı Mütevelli Heyeti üyesi. IUCN Commission on Education and Communication, International Degrowth Network, Common Ecologies üyesi.

Kapsayıcı ve ortaya çıkan süreçlerin tasarımı/uygulanması üzerine çalışan bir kolaylaştırıcı ve danışman olan Cihan’ın çalışmaları sivil toplum kapasite geliştirilmesi, çalışma yeri insan hakları, hakkaniyet ve ait olma, diyalog, göç, çatışma, insan hakları, ayrımcılık ve kapsayıcı paydaş katılımı üzerine yoğunlaşıyor. Akredite bir Lewis Deep Democracy eğitmeni olarak Sosyokrasi, TheoryU, Social Presencing Theatre, Open Space Technology, Sokratik Diyalog, Art of Hosting ve Ezilenlerin Tiyatrosu gibi yaklaşımlarla da çalışıyor. Kendi girişimi olan Por Muta aracılığıyla bu yaklaşımları sosyal etki alanlarına yerleştirmek üzere ortaklıklar kuruyor; adı da buradan geliyor: “For the Mute” yani sessiz kalan tüm sesleri duyabilmek için. Ayrıca, katılım, çatışma ve kapsayıcılık üzerine anlayış geliştirerek ortak tasarım ve ortak kolaylaştırma yoluyla ortaya çıkan etkilere odaklanan Hasat adlı sivil toplum kuruluşunun da kurucusu olan Cihan, Boğaziçi Üniversitesi Uluslararası İlişkiler ve Siyaset Bilimi Bölümü’nden mezun olduktan sonra, Jean Monnet bursu kapsamında Katholieke Universiteit Leuven’de Avrupa Sosyal Güvenliği, Vrije Universiteit Brussel’de ise Sosyal Entegrasyon ve Kalkınma alanlarında yüksek lisans derecelerini tamamladı.

Sivil toplum ve özel sektör arasında köprü kuran pek çok çalışmaya dahil olan Emirhan’ın Sosyoloji ve İletişim alanlarında master eğitimi var. Sabancı Üniversitesi Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Mükemmeliyet Merkezi’nde pek çok özel sektör çalışanı ve yöneticisi ile kurumsal kültürün dönüştürülmesi, politika belgesi yazımı ve katılımcı yöntemlerin kullanıldığı eğitim ve danışmanlık çalışmaları gerçekleştirdi; Mor Sertifika programı çerçevesinde Türkiye’nin çok farklı bölgelerinden lise öğretmenlerine eğitimler verdi. Daha sonra, Unilever’de Hakkaniyet, Çeşitlilik ve Kapsayıcılık Ülke Lideri olarak çalıştı. Mart 2025 itibariyle kariyer hayatına kendi kurduğu Dive In Global Eğitim ve Danışmanlık şirketinde özel sektörün eğitim ve danışmanlık ihtiyaçlarına cevaplar vererek devam ediyor. Aynı zamanda, Boğaziçi Üniversitesi’nde özel sektörün çeşitlilik ve kapsayıcılık alanında eğitim ihtiyaçları üzerine doktora tezi yazıyor. İki kedisi (Sütlaç ve Zeytin), iki köpeği (Fındık ve Peri) ve arada eve uğrayan geçici yuvalık yaptığı canlarla hayatına devam eden Emirhan evli ve–dolayısıyla–çok çocuklu.

On beş yıldır sosyal bilimler alanında çalışmalar yürüten bir antropolog, araştırmacı ve yazar olan Esin, Ağustos 2025 itibariyle Finlandiya Doğal Kaynaklar Enstitüsü’nde Konuk Araştırmacı olarak çalışmalarını sürdürüyor. Ohio Devlet Üniversitesinde karşılaştırmalı çalışmalar alanında yaptığı yüksek lisansın ardından Kaliforniya Üniversitesi–San Diego’da antropoloji doktorasını tamamladı. Kaliforniya Üniversitesi ve London School of Economics’te (LSE) ırkçılık, antropoloji, toplumsal cinsiyet, sosyal hareketler, çatışma çözümü, Türkiye ve Avrupa ilişkileri gibi konularda lisans ve yüksek lisans dersleri verdi. Toplumsal cinsiyet rejimleri nasıl kurulur ve dönüştürülür? Ütopyalar nasıl hayat bulur, takipçilerini nasıl etkiler? Şiddetsiz bir ütopya neye benzer? İnsanların doğaya hükmettiği ilişkiden türlerarası adalete dayalı bir gezegene nasıl geçilebilir? Ormanları dinamik ve ‘sırrı kendinde saklı’ yaşam alanları olarak gördüğümüzde, toplumsal, siyasal ve kültürel düzenleri nasıl yeniden düşünebiliriz? gibi soruları üniversite ve sivil toplum çalışmaları ekseninde sormaya devam ediyor. Akademik çalışmaları prestijli uluslararası dergilerde yayınlanan Esin, 2016 yılında International Feminist Journal of Politics dergisinin feminist araştırmacı ve yazar Cynthia Enloe adına düzenlediği makale ödülünü, aynı yıl Sabancı Üniversitesi tarafından düzenlenen Dicle Koğacıoğlu Makale Ödülü’nü (İkincilik) kazandı. 2022-2025 yılları arasında AB Ufuk Projesi ACCTING’in (Daha Kapsayıcı bir Yeşil Mutabakat için Davranış Değişikliği Yolunda) eş yürütücülüğünü yaptı, bu kapsamda afetler, orman yangınları, biyoçeşitlilik ve ekoloji hareketleri üzerine çalışmalar yürüttü. Üniversite ve üniversite dışında uzun süreli saha çalışması, katılımcı mülakat gibi yöntemlerle daha kapsayıcı, dönüştürücü ve yaratıcı araştırma yöntemlerini hayata geçirmeye çabalıyor. 2022’den itibaren Apaçık Radyo’daki Hikayenin Her Hali programının yapımcı kolektifinin üyesi. On yıldır yaşadığı Helsinki’nin ormanlarında mantar topluyor, koşuyor, yeni patikalar keşfediyor.  

İstanbul’da doğan ve yaşamını burada sürdüren Ezgi, sosyal tasarımcı ve kolaylaştırıcı. Üniversitede Sanat ve Tasarım eğitimi aldıktan sonra sanat galerileri ve kamusal alanlarda sergiler tasarlamaya ve sanat projeleri yürütmeye başladı. 2013 yılında Art of Hosting eğitimiyle kolaylaştırıcılıkla tanışması, onu kolektif öğrenme ve birlikte düşünme pratiklerine yöneltti. Ekoloji ve kent hakkı odaklı sivil toplum çalışmalarının yanı sıra sanat ile ekolojinin kesişiminde üretmeye başladı; sergi, yaratıcı eylem, kampanya, video art, hafıza yürüyüşleri ve belgesel gibi farklı medyumlarda çalışmalar gerçekleştirdi. Sanat Kuramı ve Eleştiri yüksek lisansını Kent-Bellek ilişkisinde Güncel Sanat Pratikleri: İstanbul’u Belgelemek başlıklı teziyle tamamladı (2016). Kültür politikaları ve kamusal sanat alanlarında; yerel yönetimlerle ve sivil toplum kuruluşlarıyla çalıştı. Ezgi, bağımsız olarak sosyal dönüşüm odaklı yaratıcı çalışmalar yapmaya; sanat, diyalog ve kolektif yöntemleri bir araya getirerek yeni karşılaşma alanları açmaya ve katılımcı süreçleri tasarlamaya devam ediyor. Son yıllarda iklim adaleti, ekofeminist pratikler ve topluluk temelli sanat üretimlerine yoğunlaşıyor; doğanın, toplulukların ve hayallerin iyileştirici gücüne inanarak ve dayanışmanın dönüştürücü potansiyelinden beslenerek üretiyor. En güncel çalışması olan elibirlik (2025), Yırcalı kadınların zeytinliklerini savunma mücadelesinden doğan kolektif yaşam hikâyesini belgesel aracılığıyla görünür kılıyor.

Elazığ’ın Maden ilçesinde doğan Fethiye, ilk ve orta öğrenimini Maden, Mahmudiye ve Elazığ’da tamamladı. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesini bitirdikten sonra İnsan Hakları Hukuku ve özellikle azınlık hakları konusunda çalışmalar yürüttü. Padova Righteousness (doğruluk, adillik, dürüstlük) plaketiyle ödüllendirilen ve Fransa Ermeni Avukatlar Birliği onur üyesi olan Fethiye Çetin Hrant Dink’in avukatıydı. Cinayetten sonra Dink ailesinin, Agos Gazetesi’nin ve Hrant Dink Vakfı’nın avukatlığını üstlendi. Anneannem (2004), Torunlar (2009, Ayşe Gül Altınay ile), Utanç Duyuyorum! Hrant Dink Cinayetinin Yargısı (2013) ve Zulamdaki Şiir-Parça Parça Anılar (2024) kitaplarının yazarı olan Fethiye, aynı zamanda haftalık Agos gazetesinde yazılar yazıyor.

Edebiyat, sinema, tiyatro tarihi, toplumsal cinsiyet çalışmaları, kültürel çalışmalar, Osmanlı ve Türkiye Çalışmaları gibi konulara önce Boğaziçi Üniversitesi’nde, sonra da Şikago Üniversitesindeki lisansüstü ve doktora çalışmalarında devam eden Hülya, Max Weber Vakfı’nın İstanbul’daki Orient Enstitüsü’nde Daimi Araştırmacı olarak, ayrıca Freie Universität Berlin’de Misafir Profesör olarak çalışıyor. 2001-2024 yılları arasında Sabancı Üniversitesi’nde Karşılaştırmalı Edebiyat ve Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları alanlarında öğretim üyesi olarak görev yaptı; Kültürel Çalışmalar Lisans/Yükseklisans ve Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları Doktora Programlarının, Gender Forum ve SU Gender Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Mükemmeliyet Merkezi ile Mor Sertifika ve ProGender+ eğitim programlarının kurucuları ve Cinsel Tacize Karşı Önlem ve İlkeler Belgesi’nin yaratıcıları arasında yer aldı. 2019-2022 yılları arasında SU Gender Direktörlüğünü yürüttü. 2018-2020 yıllarında Freie Universität Berlin’de Profesör olarak bulundu, Osmanlı ve Türkiye Çalışmaları bölümünde dersler verdi. Araştırma alanları arasında toplumsal cinsiyet çalışmaları, hafıza ve travma çalışmaları, milliyetçilik, insan hakları tarihi, edebiyat, tiyatro ve film çalışmaları bulunan Hülya’nın eserlerinden bazıları şöyle: European Journal of Women’s Studies dergisinin “Aesthetic Interventions to Gender-Based Violence and Sexual Violence” özel sayısı (Julia Garraio ile birlikte, 2026), Critical Approaches to Genocide: Aesthetics, Politics and History of 1915 (2023, Müge Göçek ve Ronald Suny ile birlikte), Mapping Gender: What’s New and What’s Ahead in Ottoman and Turkish Studies (2022, Richard Wittmann ile birlikte), “Performing Turkishness: Politics of Theater in Turkey and its Diasporas” (Comparative Drama dergisi özel sayısı, 2018, R. Ertuğ Altınay ile birlikte), Halide Edib ve Siyasal Şiddet: Ermeni Kırımı, Diktatörlük ve Şiddetsizlik (2016), Hundert Jahre Türkei: Von Revolten, Träumen und Hoffnungen (2010, Erika Glassen ile birlikte), Ayşe Gül Altınay, Esin Düzel ve Nilgün Bayraktar ile birlikte So ist das, meine Schöne (2010) ve işte böyle güzelim…(2008). Şu anda üzerinde çalıştığı Survivor Archives başlıklı kitap (Melanie Tanielian ve Erdağ Göknar ile birlikte) Duke Üniversitesi’nin Humanities Institute Book Manuscript Ödülünü (2021) aldı. Ayrıca Özlem Öğüt Yazıcıoğlu ile birlikte Ecological Imaginaries in Turkish Literature, Theater and Film başlıklı Özel Sayı üzerinde çalışıyor. Son dönemi araştırma ve kurmaca dünyaları arasında köprüler kurarak ve roman yazarak geçiriyor.

İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden (LL.B.) mezun olduktan sonra, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku Bilim Dalı’nda (M.A.) tezli yüksek lisans öğrenimini tamamlayan İzzet, daha sonra, aynı üniversiteden Yönetim ve Çalışma Psikolojisi alanında ikinci tezli yüksek lisans derecesini (M.A.) “İşyerlerinde Ayrımcılık ve Ayrımcılıkla Mücadele” başlıklı teziyle aldı. Halen Kadir Has Üniversitesi’nde Özel Hukuk alanında tam burslu olarak doktora (Ph.D.) çalışmalarına devam ediyor. 2012-2020 yılları arasında, meslek yüksek okullarında dersler verdi, bir süre aktif avukatlığa ara vererek yüksek okulda bölüm ve program başkanı olarak görev yaptı, ardından kendi isteği ile tekrar yarı zamanlı statüye geçerek ders vermeye devam etti. Çeşitli üniversitelerin eğitim merkezleri, sendikalar, eğitim-danışmanlık şirketleri ve kurumsal organizasyonlarda, yöneticilere, avukatlara, İK uzmanlarına, mavi ve beyaz yakalı işçilere verdiği eğitimlerinin yanı sıra, birçok demokratik kitle örgütünün çalışmasında, kongre, çalıştay, seminer ve sempozyumda eğitmen ve konuşmacı olarak yer almaya devam ediyor. Bir dönem ulusal bir gazetede düzenli köşe yazarlığı yapmış olan İzzet’in, yayınlanmış bir kitabı, makaleleri, kurumsal yapılar için hazırlanmış eğitim kitapçıkları bulunuyor. Uzun yıllar voleybol oynadı. Yayınlanmış polisiye ve polisiye dışı öyküleri olan İzzet, Türkiye Polisiye Yazarları Birliği (POYABİR) üyesi.

Nazlı, Girit’ten göç etmiş mübadil bir ailenin torunu olarak Mudanya’da doğdu. Çocukluğundan itibaren ‘farklı’ olanla kurduğu temas—dilde, sofralarda, hikâyelerde—ona çeşitlilikteki zenginliği ve farklı varoluş mücadelelerini öğretti. Bu arayış, kişisel yolculuğunun olduğu kadar profesyonel hayatının da belirleyeni oldu. Dokuz Eylül Üniversitesi’nde Uluslararası İlişkiler lisansını, Sabancı Üniversitesi’nde Siyaset Bilimi yüksek lisansını tamamladı. O günden bugüne, sivil alan, barış inşası, toplumsal cinsiyet eşitliği ve LGBTİ+ haklarını odağına alan çok sayıda projede sorumluluk üstlendi. 2021–2023 yılları arasında Sabancı Üniversitesi Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Merkezi’nde (SU Gender) aktivistlerin dayanıklılık ve topluluk oluşturmalarını destekleyen, kolaylaştırıcılık, hikâye anlatımı, somatik çalışmalar, yaratıcı ifadeler gibi farklı yaklaşım ve araçları kullanan Dönüştürücü Aktivizm Programı’nda eş koordinatör olarak yer aldı. Aynı dönemde, toplumsal cinsiyet+ eşitsizliklerini pandemi ve krizler bağlamında inceleyen AB Ufuk RESISTIRÉ projesinde araştırmacı olarak çalıştı. Bugün uluslararası bir insan hakları örgütünde, 86 ülkede sivil alana yönelik kısıtlamalara karşı taban örgütlerini destekleyen bir hibe programını koordine ediyor. YerGök’ün yanı sıra, kültürel mirastan çocuk odaklı tasarıma, kadın fonlarından yaratıcı dayanışma ağlarına dek çeşitli dernek ve inisiyatiflerde gönüllü olarak çalışmaya devam ediyor. Ağaç Duruşları Çigongu, travma duyarlı kolaylaştırıcılık ve Lewis Deep Democracy alanlarında aldığı eğitimlerden beslenen Nazlı, aktivizmi ve yaşamı ihtimam ve yaratıcılık pratiklerine dayandırıyor. Dayanıklılık ve dayanışmayı merkeze alan hareketler inşa etmeye; her insanın, özellikle de aktivistlerin, özen, dinlenme ve içsel huzur ile ‘kendi olma’ hakkına inanıyor.

1973 yılında İstanbul’da doğan Barış, heykel ve sanat eğitimi alanında ulusal ve uluslararası ölçekte birçok projeye imza atmış bir sanatçı, kolaylaştırıcı ve sanat temelli öğrenme programlarının tasarımcısı ve uygulayıcısı. Mimar Sinan Üniversitesi Heykel Bölümü’nden mezun olduktan sonra Fulbright bursu kazanarak önce Pennsylvania Güzel Sanatlar Akademisi’nde yüksek lisans öncesi eğitim aldı, ardından SUNY Albany’de heykel alanında yüksek lisansını tamamladı. Eğitim yıllarında Vermont Studio Center, Art Omi ve Uluslararası Barış Eğitimi Enstitüsü gibi programlarda burslu sanatçı olarak yer aldı. 2005 yılında İstanbul’da PACE Çocuk Sanat Merkezi’ni kurarak çocuklar ve gençler için yaratıcı, sanat temelli öğrenme programları geliştirmeye başladı. O tarihten bu yana Akbank Sanat, Contemporary İstanbul, İKSV Bienalleri ve birçok ulusal/uluslararası kurumla iş birliği yaparak binlerce çocuk, genç ve eğitimciyi/kolaylaştırıcıyı sanatla buluşturdu. “Sanat, Çocuklar, Yetenek ve Yaratıcılık” başlığı altında geliştirdiği seminer ve atölyeler, hem yüz yüze hem de çevrim içi platformlarda geniş kitlelere ulaştı. Barış’ın son dönem projeleri arasında deprem bölgelerinde gerçekleştirilen sanat temelli iyileştirici çalışmalar, çocuklar ve gençlere yönelik programlar, müze keşif gezileri ve sanat odaklı öğrenme projeleri öne çıkıyor. Ayrıca ABD, İngiltere, Macaristan ve Yunanistan’da heykel, eğitim ve sanat projelerine katıldı; eserleri pek çok ulusal ve uluslararası sergide yer aldı. TEDx konuşmacısı olarak sanatın dönüştürücü ve geliştirici gücünü paylaşan Barış, bugün hem sanatçı hem de kolaylaştırıcı kimliğiyle çocukların, gençlerin ve öğretmenlerin sanata erişimini ve sanat aracılığıyla kendilerini geliştirmelerini destekleyen yenilikçi projeler üretmeye devam ediyor.

Tarihçi ve akademik editör olan Özge, tarih alanındaki doktorasını Floransa’daki European University Institute’da (2012), doktora sonrası araştırmasını Harvard Üniversitesi Orta Doğu Çalışmaları Merkezi’nde tamamladı (2015-2016). Çalışmalarında Cumhuriyet dönemi çocukluk ve kültür tarihi; Geç Osmanlı döneminde Anadolu’da açlık ve kıtlığın sosyo-politik ve kültürel tarihi; cemaat, devlet ve toplumlar arası ilişkiler; afet ve gündelik hayat; kıtlıkla mücadele ağları; kıtlık anlatıları ve kıtlık hafızası konularına odaklandı. Boğaziçi, Işık, Koç ve Acıbadem Üniversitelerinde modern tarih, küresel tarih, Osmanlı ve Türkiye tarihi ile uygarlık tarihi dersleri verdi; Koç Üniversitesi Anadolu Medeniyetleri Araştırma Merkezi’nde (ANAMED) kütüphane sorumlusu ve editör olarak çalıştı; farklı kurumlarda ve bağımsız olarak arşivcilik ve akademik editörlük (İAE, Meşher Galeri, Salt) yaptı. BuluTiyatro’da oyuncu ve dramaturg olarak yer aldı (2011–2016). Sabancı Üniversitesi Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Merkezi’nde (SU Gender), Dönüştürücü Aktivizm ve Cins Adımlar: Toplumsal Cinsiyet ve Hafıza Yürüyüşleri programlarının eşzamanlı koordinatörlüğünü yürüttü (2020–2023). Dönüştürücü Aktivizm programı kapsamında hikâye anlatıcılığı ve travma odaklı kolaylaştırıcılık alanları başta olmak üzere çeşitli eğitimler alırken aynı zamanda çeşitli topluluklarda kolaylaştırıcılık yaptı. Halihazırda Koç Üniversitesi ANAMED’de ve Toplumsal Tarih dergisinde editörlüğe, Stüdyo Oyuncuları bünyesinde tiyatro eğitimine ve tiyatro-tarih-hikâye anlatıcılığı ve psikanalitik yöntemlerin kesişimini akademi içinde ve dışında araştırmaya devam ediyor.

15 yılı aşkın süredir sivil toplum alanında hak temelli çalışmalar yapıyor. Orta Doğu Teknik Üniversitesi’nde sosyoloji eğitimi aldıktan sonra, İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde insan hakları hukuku alanında yüksek lisans yaptı. Yüksek lisans çalışmasında derin yoksulluk ve yoksullukla mücadelenin hak temelli bir zeminde nasıl ele alınabileceği üzerine yoğunlaştı; yoksulluğu bir insan hakları hukuku tartışma alanı olarak ele aldı. Bugüne kadar insan hakları, yoksullukla mücadele, toplumsal cinsiyet, mesleki haklar, ekolojik afet yönetimi ve hak temelli insani yardım gibi alanlarda pek çok çalışmanın parçası oldu. Türkiye’de ve uluslararası düzeyde çeşitli kurum, kuruluş ve ağlarda görev aldı; farklı alanlarda hak temelli yaklaşımlar ve modeller geliştirmeye yönelik çalışmalar yürüttü. Şu anda bağımsız danışman olarak çalışıyor. Sivil toplum kuruluşlarına ve meslek örgütlerine strateji geliştirme, kaynak yaratma, sürdürülebilirlik, kapasite geliştirme ve ağ kurma gibi konularda destek veriyor.

Anadolu Üniversitesi’nde aldığı oyunculuk eğitiminin ve profesyonel oyuncu olarak çalıştığı on beş yılın ardından Seiba Anlatıcının Yolu Uluslararası Sertifika Programı’nın ilk mezunlarından biri oldu, anlatıcılığa ve eğitmenliğe başladı. Bireyin hikâyesinde insanlığın hikâyesinin anlatıldığına duyduğu inanç ve kişisel hikâyelerin toplumsal dönüşüme hizmet edebileceği fikri, onu Otobiyografik Anlatı alanında çalışmaya yönlendirdi. 2019 yılında Senem Donatan Mohan’ın koçluğunda çalıştığı “Evvel Zamanla Tanışmak” isimli otobiyografik hikâyesini anlatmaya başladı. Aynı yıl Stella Kassimati ve Sue Hollingsworth tarafından Girit’te düzenlenen üç haftalık “Yoğunlaştırılmış Otobiyografik Hikâye Anlatımı” atölyesine katıldı. Bu çalışmalarda edindiği deneyimi, tasarladığı Anlatılmayı Bekleyen Hikâyeler Otobiyografik Anlatı Atölyesi’nde paylaşmaya başladı. Atölye ile aynı adı taşıyan podcast kanalını kurarak katılımcıların anlattıkları hikâyelerin ulaşılabilir olmasını sağladı. 2018-2020 yılları arasında Varoluşçu Akademi’de “Temel Varoluşçu Analiz Eğitimi” aldı. 2021 yılında başladığı, Expressive Arts Institute İstanbul’un The European Graduate School ve TAE Barcelona işbirliği ile yürüttüğü “Ruh Sağlığı, Eğitim ve Sosyal Değişim için Sanat Terapisi Programı”nı 2023 yılında tamamladı. Otobiyografik Anlatı ve anlatıcılık alanında verdiği birebir koçluklar ve grup atölyeleri ile STK’lar, kurumlar ve bireylerle çalışmanın yanı sıra çocuklar ve yetişkinlere masallar anlatmaya ve atölye çalışmaları yürütmeye devam ediyor. Gülmeyi, oyun oynamayı, sevmeyi ve dikkatle dinlemeyi seviyor.

Araştırma, eğitim ve yaratıcı ifade alanlarını buluşturan çalışmalarıyla Berlin merkezli bir kültür emekçisi ve multidisipliner sanatçı olan Sema, Boğaziçi Üniversitesi Felsefe Bölümü’nden lisans, İstanbul Bilgi Üniversitesi Kültürel İncelemeler Bölümü’nden yüksek lisans derecesine sahip. Yüksek lisans araştırması, performans etnografisine dayanan bir yaklaşımla Türkiye’deki feminist ve trans politikalarının tarihsel olarak kesişimini inceliyor. 2016–2024 yılları arasında Sabancı Üniversitesi Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Merkezi’nde (SU Gender) Program Koordinatörü olarak görev yapan Sema, toplumsal cinsiyete duyarlı araştırma, proje tasarımı, travma duyarlı kolaylaştırıcılık ve kamusal programlar alanlarında geniş bir deneyime sahip oldu. Bu süreçte yürüttüğü Cins Adımlar: Toplumsal Cinsiyet ve Hafıza Yürüyüşleri programı, İstanbul’un farklı semtlerinde kadınların ve LGBTİ+’ların görünmez kılınmış tarihlerini kolektif yürüyüşlerle görünür kıldı. 2017’de Ayşe Gül ile birlikte kurduğu Dönüştürücü Aktivizm Programı çerçevesinde toplumsal cinsiyet, ekoloji, göç, barış inşası ve insan hakları alanlarında çalışan hak savunucularını bir araya getirerek bedensel, yaratıcı ve kolektif dayanıklılık pratikleri geliştirdi. Program kapsamında 2022’de, aktivistlerin hikayelerinin yer aldığı “elden ele: dönüştürücü aktivizm hikayeleri” isimli bir kitap yayınlandı. Sema kurumsal çalışmalarının yanı sıra toplumsal cinsiyet eşitliği, LGBTİ+ hakları ve ulusötesi dayanışmaya odaklanan Queerwaves, Jetz ve YerGök Dayanışma gibi çeşitli STK’lar ve sanat inisiyatiflerinde aktif rol alıyor. Şu anda Off University bursiyeri olarak Türkiye’de transfeminist hafıza üzerine sanatsal araştırma temelli bir proje geliştiriyor. 2025-26 Güz Dönemi’nde Off University ve Marburg Üniversitesi işbirliğiyle Toplumsal Cinsiyet, İktidar, Toplumsal Dönüşüm: Türkiye ve Ötesinden Eleştirel Perspektifler başlıklı çevrimiçi bir ders verecek.

İstanbul doğumlu olan Yasemin, Kadıköy Anadolu Lisesi’nden mezun olduktan sonra İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesini bitirdi. Lisede edebiyat kolu ve dergi kulübü başkanlığı, üniversitede ILSA kulübü üyesi olarak faaliyet gösterdi. İstanbul Barosu Avukatlık Stajını tamamladıktan hemen sonra SI - Swedish Turkish Scholarship tam bursuyla Lund Üniversitesi’nde İnsan Hakları alanından LLM yüksek lisansını, uzaktan temel eğitimin insan hakları bağlamında incelenmesi konulu tezi ile tamamladı. 2013 yılı sonbaharında tezini savunduktan hemen sonra İstanbul’a döndü, kent ve eğitim hakkı alanında sivil toplumda çalışmalar yürütmeye başladı. Yurttaşlar Derneği’nde Yerel Demokrasi Projesinde proje asistanı olarak rol alarak Türkiye’nin farklı bölgelerinde yerel sivil toplum kuruluşları ile toplantılar düzenlenmesine, proje çıktılarının hazırlanmasına destek sağladı, Brüksel’de AB Komisyon üyeleri nezdinde görüşmelere katıldı. 2015 yılında başladığı avukatlık faaliyetlerini halen sürdürüyor. Aynı zaman sivil toplum alanında dava gözlem projelerinde yer alıyor, eğitim hakkı alanında savunuculuk faaliyetleri yürütüyor. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi tarafından verilen eğitici eğitimine katılan Yasemin, aynı zamanda Bilgi Üniversitesi Kamu Hukuku Doktora Programında tez yazma sürecine devam ediyor. Edebiyat, doğa, yürüyüş, psikoloji ve dans ilgi alanları arasında. Deneme ve şiir yazmayı seviyor.

Yaşamını doğaya, insanlığa, şempanzelere ve tüm canlılara adayan, Roots & Shoots (Kökler ve Filizler) programının kurucusu Dr. Jane Goodall’ı sevgiyle anıyor; onun bilgelik, cesaret ve umut dolu mirasını kalbimizde yaşatıyoruz.

YerGök olarak, dünyadaşlık, dönüştürücü umut ve türlerarası dayanışmayı büyütmeye çalışırken; bilimi, merakı, umudu ve dayanışmayı sevgiyle ören yaşamıyla Jane Goodall bize her zaman ilham ve güç vermeye devam edecek.

Goodall’un yakın dostu ve çalışma arkadaşı Aslıhan Niksarlı’nın kurulmasına ön ayak olduğu ve 2024 yılında bizleri Jane Goodall ile İstanbul’da iki farklı etkinlikte buluşturan Roots & Shoots Türkiye ile yakın temas ve işbirliği içinde kalmaya, Goodall’ın “her birey bir fark yaratabilir” çağrısını, dünyadaşlık felsefesini ve dönüştürücü umudunu - özellikle çocuklar ve gençlerle birlikte - yaşatmaya kararlıyız.

Jane Goodall’un ilham veren yaşamına dair, üyelerimizden Burcu Meltem Arık’ın (Roots & Shoots Türkiye Başkanı) Magma Dergisi için yaptığı söyleşiden alıntıyla, “ormanın bilgesi” sevgili Jane Goodall’u sevgiyle ve şükranla uğurluyoruz.

YerGök Dayanışma Derneği olarak, AWID – Association for Women’s Rights in Development tarafından Bangkok’ta düzenlenen 15. AWID Uluslararası Feminist Forumu: “Birlikte Yükseliyoruz” etkinliğine çevrim içi ve yüz yüze katıldık. Sema Semih, Cihan Koral, Özge Ertem, Ezgi Öz ve Nazlı Türker’in düzenledikleri çevrimiçi “Better Stories of Healing Activism / İyileştirici Aktivizmin Daha İyi Hikâyeleri” atölyesinin yanı sıra, Ayşe Gül Altınay ve Burcu Meltem Arık’ın her sabah yürüttüğü “Beden Evet Dediğinde: Çigong ve Haiku Atölyesi” ile programda yer aldık. Yaklaşık 120 ülkeden 2.500 kişinin yüz yüze, 3.000 kişinin çevrimiçi katıldığı bu buluşmada, YerGök olarak dayanışma, iyileşme ve dünyadaşlık odağındaki çalışmalarımızı paylaşma fırsatı bulduk. Her sabah farklı katılımcılarla gerçekleştirilen Çigong ve Haiku atölyelerine, WeMend: Womanifesto projesinin 30’dan fazla ülkeden kumaş parçalarıyla oluşturulmuş çadırı ev sahipliği yaptı.

Ayşe Gül Altınay, Bologna Üniversitesi’nin Memory Lab – Dissonant Memories Yaz Okulu programına davetli konuşmacı olarak katıldı. Bu yıl “Dissonant Memories: Between Individual and Collective Pasts” temasıyla düzenlenen yaz okulu, toplumsal bellek, çatışma sonrası iyileşme, sanat ve kamusal alanlarda hatırlama pratikleri üzerine çalışan araştırmacı ve öğrencileri bir araya getirdi.

“Transversal Memory Walks as Better Stories of Feminist+ Solidarity / Feminist+ Dayanışmanın Daha Hikayeleri olarak Transversal Hafıza Yürüyüşleri” başlıklı konuşmasında Ayşe Gül, transversal bir perspektiften hafıza yürüyüşlerini ele alarak, iyileşme, dayanışma, ekolojik aidiyet ve dünyadaşlık ekseninde alternatif hikâye anlatım biçimlerini paylaştı. “Transversal siyaset” kavramının ilk olarak 1990’ların başında Bolognalı feministler tarafından geliştirildiğini hatırlatan Ayşe Gül, bu kavramı duayen barış araştırmacısı Cynthia Cockburn’den öğrendiğini, bu yaz okulu vesilesiyle kavramı doğduğu şehirde, feminist+ dayanışmanın kesişimsel ve ekolojik boyutlarını yeniden düşünme fırsatı olarak tartışıyor olmaktan heyecan duyduğunu anlattı.

Yaz okulu boyunca öğrenciler, Bologna’nın çok katmanlı geçmişini ve bugünün toplumsal hafızasını keşfetmek üzere gruplar halinde çalışarak bir Bologna Hafıza Yürüyüşü tasarladılar. Programın son gününde bu yürüyüş, kentin sokaklarında ortak bir öğrenme, hatırlama ve dayanışma deneyimi olarak hayata geçirildi.

Yaz okulu hakkında daha fazla bilgi için: Memory Lab – Dissonant Memories Summer School

Esin Düzel, 2025–2026 dönemi boyunca Finlandiya Tarım ve Orman Bakanlığı bünyesinde faaliyet gösteren önde gelen araştırma kuruluşlarından biri olan Doğal Kaynaklar Enstitüsü’nde (LUKE) misafir araştırmacı olarak bulunacak. Bu süre zarfında Esin, değişen güvenlik politikalarının orman politikalarını ve ormanların çok-türlü sakinlerini nasıl dönüştürdüğüne dair derinlemesine araştırma yürütecek. Finlandiya ve Türkiye örneklerinden yola çıkarak Avrupa Birliğinin Yeşil Mutabakat'ının feminist ekolojik barış modellerinden ilhamla nasıl daha adil ve kapsayıcı hale dönüştürülebileceğine odaklanacak. LUKE bünyesindeki bu misafir araştırmacılık dönemi, Esin’in güvenlik antropolojisi, feminist ekoloji ve toplumsal ve politik yönelik uzun soluklu akademik çalışmalarını yeni bir coğrafi ve kurumsal bağlama taşımasına imkân verecek; aynı zamanda Finlandiya’daki araştırmacılarla disiplinler arası işbirlikleri geliştirmesi için değerli bir fırsat sunacak. Biz de YerGök olarak Esin’in bu çalışmalarından ve işbirliklerinden çok şey öğreneceğiz. Yolun açık olsun Esin!